وبسایت پارکینگالری در ماه شهریور سال ۲۰۰۲، به دنیای آنلاین پیوست، در آن زمان آتلیه طراحی گرافیک و وب پارکینگاری چهار سال داشت، و جایزه دوم طراحی وب و مولتیمدیا دوسالانه طراحان گرافیک ایران را در کارنامه خود داشت. هدف و چشمانداز چنین حرکتی نمایش جنبههای ناپیدا از هنر و طراحی معاصر ایران بود، که بیم آن میرفت در هیاهوی بالا گرفتن هنر برخوردار از حمایت دولتی و سودازدگی نگارخانه ها برای خرید و فروش، به آن کم توجهی شود، در سالهای نخستین، رویکرد عمده وب سایت اختصاص فضایی برای برپایی نمایشگاه های مجازی و معرفی استعدادهای کمتر دیدهشده از نسل نوپای هنرمندان ایرانی بود. در این سالها وبسایت توانست به صورت مستقل و بدون بهره گیری از هیچ کمک مالی و تبلیغات آنلاین و صرفا با اتکا به درآمد های آتلیه طراحی، فعالیت غیر انتفاعی خود را به فراتر از مرز های مجازی ارتقا بخشد. رفته رفته پس انداز هایی که گردانندگان سایت از انـجام پروژه های گوناگون، ذخیره میکرد، امکان برگزاری نمایشگاههای آثار هنری معاصر با تاکید روی هنر رسانهجدید، پرفورمنس،هنر صدا، عکاسی و ویدیو را با کمک و همراهی نگارخانههای مختلف فراهم آورد، که میتوان از نگارخانههای بهمن، تهران، طراحان آزاد و آتبین در سالهای نه چندان دور و نگارخانههای محسن و بومرنگ در سال جاری نامبرد. تلاش برای بهروزکردن نسل امروز هنرمندان ایران با تحولات هنری دنیا ضمن اشاعه تجربههای بینارشتهای، در کنار ایجاد سکویی برای آموزشهای جایگزین در کنار نظام عمدتا سنتی آموزش عالی هنر از دیگر دغدغههای این وب سایت بوده است. پارکینگالری با برگزاری یا همکاری و حمایت نمایشگاهها، جلسات، بحث و گفتگو، نمایش فیلم و ویدیو در تهران، و دیگر شهرها و نیز با برگزاری نمایشگاههای فرامرزی بر آن است تا محدوده فرضی و از پیش تعیینشدهایی را برای هنر معاصر ایران قایل نشود و مرزهای احتمالی آن را گسترش دهد، بدین منظور نمایشگاههایی بینالمللی ترتیب میدهد که قالبا با فراخوان همراهند و در داخل و خارج از ایران با توجه به بسترسازی و شرایط مختلف طراحی، نمایشگاه گردانی و اجرا می شوند. رویه قالب گردانندگان در اینجا تاکید و تمرکز بر نمایش ومعرفی آثار در داخل ایران و برپایی کارگاهها و نشستهایآموزشی تحلیلی در خارج از ایران به جای صادرکردن «هنر ایرانی» و اشیای مرتبط به آن به قصد کسب درآمد مادی تعریف شده است. از مجموعه پروژههای به سرانجام رسیدهی پارکینگالری می توان به نمایشگاههای چندرسانهایی «افسردگی عمیق» و«افسردگی عمیقتر» در تهران و اصفهان، « گمشده در هیچکجا» و «ایران و غیره» دراستانبول، کارگاه «بارگزاری مجدد تصاویر» در تهران و برلین، «مسیرهای فرعی» در ایران و هلند، «حسادتهای شهری: بینال سرگردان تهران» در شهرهای استانبول، برلین و بلگراد و «دسترسی محدود» مجموعه نمایشگاههای ویدیو،صدا و اجرا در تهران و قاهره اشاره کرد.
آخرین پروژه در دستانـجام در پارکینگالری «آرشیو ویدیویی هنر معاصر ایران» و سلسله مستندنگاریهای تاریخی – تحلیلی «ایران و شرکا» است که به صورت گروهی نمایشگاهگردانی شدهاست و پس از نمایش در شهر بروژ بلژیک در شهرهای لندن و برلین به نمایش درمیآید.